سخنان با حکمت امام علی(ع)

سخنان امام علی(ع)

منتخبی از سخنان امام علی (ع):

حقوق متقابل پدر و فرزند

و درود خدا بر او، فرمود: همانا فرزند را به پدر، و پدر را به فرزند حقی است: حق پدر در فرزند این است که فرزند در همه چیز جز نافرمانی خدا، از پدر اطاعت کند، و حق فرزند بر پدر آن که نام نیکو بر فرزند نهد،‌ خوب تربیتش کند، و او را قرآن بیاموزد. (حکمت 399)

سر انجام حق ستیزی

و درود خدا بر او، فرمود: هر کس با حق در افتاد نابود شد. (حکمت 408)

هماهنگی قلب و چشم

و درود خدا بر او، فرمود: قلب، کتاب چشم است. (آنچه چشم بنگرد در قلب نشیند.) (حکمت 409)

ارزش پرهیزکاری

و درود خدا بر او، فرمود: تقوا در رأس همة ارزش های اخلاقی است. (حکمت 410)

احترام به استاد

و درود خدا بر او، فرمود: با آن کس که تو را سخن آموخت به درشتی سخن مگو، و با کسی که راه نیکو سخن گفتن به تو آموخت، لاف بلاغت مزن. (حکمت 411)

راه خودسازی

و درود خدا بر او، فرمود: در تربیت خویش تو را بس که از آنچه بر دیگران نمی پسندی دوری کنی. (حکمت 412)

راه تحمل مصیبت ها

و درود خدا بر او، فرمود: در مصیبت ها یا چون آزادگان باید شکیبا بود، و یا چون ابلهان خود را به فراموشی زد. (حکمت 413)

ره آورد خودسازی

و درود خدا بر او، فرمود: کسی که نهان خود را اصلاح کند، خدا آشکار او را نیکو گرداند، و کسی که برای دین خود کار کند، خدا دنیای او را کفایت فرماید، و کسی که میان خود و خدا را نیکو گرداند، خدا میان او و مردم را اصلاح خواهد کرد. (حکمت 423)

ارزش عقل و بردباری

و درود خدا بر او، فرمود: بردباری پرده است پوشاننده، و عقل شمشیری است بران،‌پس کمبودهای اخلاقی خود را با بردباری بپوشان، و هوای نفس خود را با شمشیر عقل بکش. (حکمت 424)

مسئولیت توانگران

و درود خدا بر او، فرمود: خدا را بندگانی است که برای سود رساندن به دیگران، نعمت های خاصی به آنان بخشیده، تا آنگاه که دست بخشنده دارند نعمت ها را در دستشان باقی می گذارد، و هر گاه از بخشش دریغ کنند، نعمت ها را از دستشان گرفته و به دست دیگران خواهد داد. (حکمت 425)

دو چیز ناپایدار

و درود خدا بر او، فرمود: سزاوار نیست که بندة خدا به دو خصلت اعتماد کند: تندرستی، و توانگری؛ زیرا در تندرستی ناگاه او را بیمار بینی، و در توانگری ناگاه او را تهیدست ! . (حکمت 426)

جایگاه شکوه کردن

و درود خدا بر او، فرمود: کسی که از نیاز خود نزد مؤمنی شکایت کند، گویی به پیشگاه خدا شکایت برده است، و کسی که از نیازمندی خود نزد کافری شکوه کند، گویی از خدا شکوه کرده است ! . (حکمت 427)

غیبت، نشانه ناتوانی

و درود خدا بر او، فرمود: غیبت کردن،‌ تلاش ناتوان است. (حکمت 461)

و درود خدا بر او، فرمود: دو کس نسبت به من هلاک می گردند، دوستی که زیاده روی کند، و دروغ پردازی که به راستی سخن نگوید. (این کلام مانند سخن دیگری است که فرمود: ) دو تن نسبت به من هلاک گردند،‌ دوستی که از حد گذراند، و دشمنی که بیهوده سخن گوید. (حکمت 469)

ارزش عفت و پاکدامنی

و درود خدا بر او، فرمود: پاداش مجاهد شهید در راه خدا، بزرگتر از پاداش عفیف پاکدامنی نیست که قدرت بر گناه دارد و آلوده نمی گردد. همانا عفیف پاکدامن، فرشته ای از فرشته هاست. (حکمت 474)

بزرگ ترین گناه

و درود خدا بر او، فرمود: سخت ترین گناهان، گناهی است که گناهکار آن را سبک شمارد. (حکمت 477)